Als gitariste met brede belangstelling valt je natuurlijk wel eens wat op.
Als de directeur van het theater aanwezig is bij de voorstelling, je persoonlijk de hand komt schudden, een mening over de voorstelling heeft en zich onder de artiesten en het publiek beweegt, dan is de zaal vrijwel altijd goed gevuld.
Je hoeft er geen marketing voor te hebben gestudeerd: een geïnteresseerde directeur = volle zaal.
Het is ook niet meer dan logisch. Een goeie directeur of programmeur bouwt een relatie op met het publiek. Het publiek weet wat het kan verwachten en als de smaak van de directeur overeenkomt met de eigen smaak, komt het publiek ook als er iets onbekends geprogrammeerd staat.
Het werkt hetzelfde als bij een goeie slager, groenteboer of boekverkoper. Na een tijdje weet je wat je aan elkaar hebt. En als hij of zij zegt, ‘probeer dit maar eens’ dan doe je dat.
Regelmatig spelen we in theaters waar niemand van de organisatie aanwezig is. Waarom en door wie zijn we eigenlijk uitgenodigd? vraag je je af, terwijl je in de artiestenfoyer zit te wachten tot de magnetron zijn werk heeft gedaan.
En je voelt het op je klompen aan: vanavond, matige opkomst.
Gitariste Esther Steenbergen