Andere Publieke Omroep

Wat je mooi en van belang vindt heeft te maken met je karakter, met wat je hebt meegemaakt, met waar, hoe en door wie je bent opgevoed, hoe oud je bent, of je man of vrouw bent, met wat voor een werk je doet. Kunst en cultuur zijn zo verweven met de mens dat ze niet van elkaar te scheiden zijn.

Maar in Nederland worden kunst en cultuur gezien als iets extra’s. Een luxe speeltje waar je je alleen mee bezig houdt als je teveel tijd en geld hebt. Iets waar Henk en Ingrid niets van moeten hebben. Ook al kijken ze naar TV-series, gaan ze naar de film, luisteren ze wel eens naar muziek en hebben ze waarschijnlijk ook iets aan de muur hangen.

Het idee dat kunst en cultuur niets met het dagelijks leven te maken hebben komt niet in de laatste plaats uit de cultuursector zelf. Daar werken veel mensen in de overtuiging dat alleen zij kunnen bepalen wat wel en niet tot kunst en cultuur moet worden gerekend. Dat alleen zij weten wat goed is voor de mens. Zij verenigen zich in speciale commissies waarin ze elkaar de maat nemen en subsidie toewijzen.

De werkgroep Andere Publieke Omroep (APO) behoort ook daartoe. Zij vindt dat er twee aparte televisiekanalen moeten komen:  één voor nieuws en éen voor kunst en cultuur. Die twee kanalen moeten zich uitsluitend richten op het brengen van informatie die van belang is voor de politieke, maatschappelijke en culturele vorming en ontplooiing van de burgers.

Maar wie bepaalt welke informatie voor de burger wel of niet van belang is, vertelt de APO er niet bij.