Of we kwamen eten. Iedereen zou er zijn en Mario ging koken. Gezellig! riepen we. We zagen er naar uit maar gingen eerst nog even naar het café.
Daar troffen we Bas. Ik ben moederziel alleen, zei Bas. Ga met ons mee, zeiden we. Graag, zei Bas. Ik bel even om de te vragen of het goed is, zei O. Voor de vorm.
Maar het was niet goed. Toen vonden we dat we ook niet meer konden gaan. Zonder Bas, zo moederziel alleen.
Toen ging Bas zijn telefoon. Of hij zin had om … ? Nou, dat had hij wel. En weg was Bas.
Wij hadden natuurlijk naar bed moeten gaan en als beesten etc. Maar dat deden we niet. We namen de uitnodiging van de buurman aan die op het raam tikte en vroeg of we trek hadden in een oliebol.
Zijn vriendin was er ook. Ik wil uit het leven halen wat er in zit, zei ze. Binnenkort ging ze een marathon lopen. Daarom dronk ze nu even niet.