Sommige mensen hebben alles voor elkaar maar wij hebben niet eens een bank om op te zitten. We togen naar Villa Arena waar het winkelpersoneel ons huilend om de hals viel omdat ze eindelijk weer eens iemand zagen die geen collega was. Ze gaven ons koffie en vroegen om de haverklap of het een beetje lukte. Maar het lukte niet. Niks zat lekker, niks was mooi en alles leek op elkaar. Op de terugweg kwamen we langs een kringloopwinkel waar een stoeltje ons aankeek. W. kende iemand die kon stofferen. De stof komt van de markt.
Geef een reactie