We hadden het over het conservatorium als opleiding en wat het curriculum zou zijn als ík het voor het zeggen had. Hij dacht er heel anders over en zei ‘je moet ontwikkelen waar je goed in bent en proberen daar de beste in te worden’ . Ik zei: ‘de beste bestaat niet’ maar daar was hij het niet mee eens. De beste bestond wel. ‘Iedereen wil naar beste flamenco-gitarist en niet naar de op één na beste. Iedereen onthoudt de beste. Wat daarna komt wordt vergeten’. Om zijn punt kracht bij te zetten vroeg hij of ik de naam wist van de tweede man op de maan. Dat wist ik niet, maar ik wist wel dat de eerste er nooit zonder de tweede gekomen zou zijn. De jonge ondernemer keek me vol verbijstering aan. Hij had altijd in de veronderstelling verkeerd dat Neil Armstrong in zijn eentje naar de maan is geweest.
afbeelding afkomstig van reemark
Geef een reactie