Maestro

Door elke week een stelletje BNers voor gek te laten staan weet straks iedereen dat Festival Classique bestaat. Ik begrijp heus wel waarom de Avro het programma Maestro uitzendt. Bijkomend voordeel: het laat de gewone man kennis maken met klassieke muziek. Het haalt het klassiek uit zijn verheven tempel en het voedt de kijker op want wat blijkt: dirigeren is best lastig. Wie had dat gedacht.

Misschien kan de Avro in de volgende uitzending vertellen dat het ook best lastig is om in een orkest te spelen. Dat je daarvoor al als kind een instrument moet kiezen. Uren moet studeren. Vier, vijf jaar naar een conservatorium moet, audities moet doen omdat er voor jou, tien, wat zeg ik, honderd anderen zijn. Nee, orkestlid ben je niet zo één, twee, drie.

Als het je uiteindelijk gelukt is en je zit in een orkest, dan bestaat er ook nog de kans dat op een dag Catherine Keyl of Michiel Romeyn  armenzwaaiend voor je neus komen staan. Daar heb je dan misschien geen zin in maar omdat bij je orkest – bah linkse hobby! – binnenkort negentig mensen worden ontslagen kun je als orkestlid maar beter niet al te kieskeurig zijn.