Via via en via Facebook begrijp ik dat bassist Wilmar de Visser zich een slag in de rondte werkt om zijn droom te verwezenlijken. En het lijkt hem te gaan lukken. In september opende Splendor Amsterdam zijn deuren: een plek waar ongebreideld kan worden geëxperimenteerd en uitgeprobeerd. Om dat te vieren vond op 4 januari een feestje plaats in de vorm van een concert. Recensent Roeland Hazendonk was er niet van onder de indruk. In het Parool noemt hij het ‘een incrowd feestje, voor eigen parochie preken en niet verder reiken dan het eigenbelang van al die musici die zo graag willen spelen’.
Musici verwijten dat ze graag willen spelen?
Wat zouden ze anders moeten doen?
Geef een reactie