Er was een nieuwjaarsdiner en daar moest een thema bij. Het werd de codenaam voor de beursgang en zo werd de keuze voor de ‘live muziek’ een kwestie van invullen. Als je het origineel kent is begeleiding door één gitaar misschien wat karig maar aan de andere kant, voor vier minuten een vleugel huren is ook weer zo wat. Dus of ik het wilde doen. Ook al wist ik dat ik het fortissimo aan het einde nooit waar zou kunnen maken, ik heb toch maar ja gezegd.
Op de avond zelf vond Femke van de events een zangeres op een podium veel te statisch dus of Madame Butterfly zo vriendelijk wilde zijn om haar bel di vedremo vanaf de balustrade te zingen.
Omdat je als begeleider de ademhaling van de zangeres in de gaten moet houden, verhuisde ik mee naar boven. Zo bleven het speciaal voor mij in de zaal opgetuigde podiumpje leeg en ikzelf onzichtbaar voor het publiek. Dat gold niet voor Isabella. Gelukkig maar want behalve dat ze schitterend zong, had ze ook een prachtig optreedkleedje aan.
Geef een reactie