Ik wilde een bericht schrijven over waarom er even geen concerten in mijn agenda staan. Zo raakte ik aan de praat met het papier en nu is er opeens een heel hoofdstuk af van wat ik denk dat misschien wel een boek moet worden. Over spelen, over achter en voor, en over waarom ik in vredesnaam klassiek gitaar ben gaan spelen terwijl ik toch zo veel andere kwaliteiten had. Het is een grote, verharde bult en erover schrijven voelt als wegmasseren. Ondertussen zit ik vol plannen voor programma’s. Dat heeft iets schizofreens.
Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe jouw reactie gegevens worden verwerkt.
Geef een reactie