Het feit dat hij, energiek en vol verwondering, gewoon maar door bleef leven, terwijl hij al jaren vond dat het op zijn leeftijd eigenlijk afgelopen moest zijn, intrigeerde hem mateloos.
Toch begon hij zich steeds vaker af te vragen waarom hij zich nog druk zou maken over aardse zaken. Hij was moe.
Toen de jonge Wout mij vroeg of ik op de begrafenis van zijn oude vader iets wilde spelen dacht ik aan dit slaapliedje.
Geef een reactie