Het stuk waarvoor ik was ingehuurd stond als laatste geprogrammeerd. Het weer was slecht. Het concert uitverkocht. Op de gang viel niks te beleven. Ik besloot in de kleedkamer te blijven. Af en toe melde zich een lid van het ad hoc ensemble dat voor het programma van die avond was samengesteld.
Een violiste maakte zich op. Een ander nam nog even iets door. En weer een ander had voor het eerst van haar leven een Hema broek aan en was daar ZO tevreden mee. Ja ECHT.
‘Je kunt er wel reclame voor gaan maken’, suggereerde ik. ‘Nou, ik heb nog wel een heel goede review achtergelaten.’ ECHT? ja Echt.
Daarna zat ik weer alleen.
Het stuk waarvoor ik was ingehuurd duurde 12 min. Die waren na zes uur kleedkamer best snel voorbij. In de trein terug fantaseerde ik over de mogelijkheden van de Hema als sponsor van een muziekfestival met Hema & Variaties als compositieopdracht.
Geef een reactie