Een regisseur wil altijd dat musici meer doen dan alleen maar spelen. We moeten op een bepaalde manier op een stoel gaan zitten, een acteur kussen of iets uit een denkbeeldig raam gooien. Dan komt hij er vervolgens altijd achter dat dat niet werkt waarna dan nog even wordt geëxperimenteerd met de manier van opkomen: langzaam. Snel. Heel snel. Met een omweg of in verschillende volgordes. En omdat ook dit nooit wordt wat de regisseur er zich van had voorgesteld wordt dan vervolgens altijd besloten om dan maar gewoon jullie instrument te bespelen.
Maar Pierre Audi weet: ‘een musicus is een musicus. Een acteur is een acteur. Een zanger is een musicus. Geen acteur.’
Hij zegt het tegen de weduwen van Karlheinz Stockhausen. Die schrikken daarvan want de partituur staat bomvol met regieaanwijzingen voor de musici.
Suzanne Stephens, weduwe van en dramaturgisch adviseur bij de Opera Aus Licht, nadat Pierre Audi heeft gezegd dat het zijn taak is, om te voorkomen ‘dat het er belachelijk uitziet’.
Pierre Audi zegt het in Licht, wederom een fantastische film van Oeke Hoogendijk. Gaat dat ZIEN.
Esther Steenbergen
Geef een antwoord