We togen naar Amersfoort want er was iets met Friso zijn vader. Het bleek een boekpresentatie te zijn over diens leven en werk en de opening van een tentoonstelling, samengesteld door de schrijver van het boek, Wichard Maassen.
Schilderijen, reclamefilmpjes, boekomslagen, platenhoezen, uithangborden, Max Keuris maakte het allemaal. Hij leed aan een rusteloze natuur en had, vermoed ik, een grote bek. In het boek wordt hij een onstuimig mens genoemd.
Zijn zoon is ook onstuimig en kan ook van alles, maar vooral heel goed fotograferen. Een aantal foto’s van hem is onderdeel van de tentoonstelling. Op zijn website staan er nog veel mee, waaronder een prachtige serie over nóg een Keuris: Friso’s halfbroer Tristan. Oudste zoon van vader Max.
De fantastische componist kwam er op de boekpresentatie een beetje bekaaid van af. Finalisten van het weliswaar naar hem vernoemde Kamermuziek Concours speelden twee muzikale intermezzi maar daar was geen noot bij die door hem geschreven was. ‘Te moeilijk’ was de verklaring. Begrijpelijk want het Keuris Concours is voor amateurs. Maar waarom voor deze ene keer niet ook, één profi ingehuurd om die zijn Canzone te laten spelen?
Afijn. Ga naar de tentoonstelling om de schilderijen te zien. Lees het boek, waarin naast het levensverhaal en het werk van de kunstenaar, ook nog de strijd van de weduwe aan de orde komt, die het ‘BKR-werk’ wilde terugkopen. Of bekijk hieronder het door Max Keuris geregisseerde, ontzettend lieve, maar vooral ook muzikaal zo ontzettend goed in elkaar zittende reclamefilmpje. Afkomstig uit de Dollywoodstudio, waar hij als art-director werkzaam was.
Art direction en regie: Max Keuris
