BLOG

Een mooie titel

De titel voor zijn nieuwe boek was tijdens een etentje met vrienden niet met onverdeeld enthousiasme ontvangen. Wat of ík van de titel vond, wilde de schrijver weten.

Ik vond de titel wel oké. ‘Als het de lading dekt tenminste’. Want de titel had een lading.
De titel dekte de lading, verzekerde de schrijver me.

Ach, ’t is maar een titel, stelde hij zichzelf gerust. Zo belangrijk is een titel nou ook weer niet.

Nou,… protesteerde ik.

Oh ? vroeg de schrijver. Wel belangrijk? Wat vind jij dan een mooie titel? Noem jij eens een boek met een mooie titel.

Daar moest ik even over nadenken.

De Koperen Tuin. De Koperen Tuin zei ik. Dat vind ik echt een prachtige titel.

… Oké…, zei de schrijver. Dan noem ik mijn boek De Koperen Tuin.

Dit is Olga. Officieel heet ze Kompas Olga 800 maar ik vind Olga toch vriendelijker klinken. Olga houdt niet van aandacht, het liefst houdt ze zich onzichtbaar in de stal. Dat lees ik op Over Koetjes en Kalfjes, het blog van boerin Hendrika.

Ik denk niet dat het werk van boerin Hendrika de goedkeuring van de Partij voor de Dieren kan wegdragen, Olga staat op de foto omdat ze 100.000 kg melk heeft geproduceerd. Toch kijk ik graag op Hendrika’s blog. Het is er zo lekker rustig. De foto’s zijn mooi. En er wordt met liefde over de dieren gesproken.

Maar tegenwoordig is Hendrika vooral actief op Twitter. Dat is logisch maar wel jammer. Want retweets, filmpjes, nieuws, opmerkingen over actualiteiten zijn toch anders dan een serie foto’s over mist of een lang bericht over suikerbieten.

met Anneleen Bijnen

We studeerden ooit op hetzelfde conservatorium maar verloren elkaar uit het oog. Afgelopen zomer stuurde ze me een bericht dat ze iets met gitaar wilde doen en een maand geleden vroeg ze of ik zin had om – samen met haar – in te vallen. Dus nu hebben we een concert.

Wat ik ervan begrepen heb is dat de organisatie nog al bezocht wordt door ziekte, burn outs en tijdgebrek. Daarom vrezen we dat er weinig publiek zal zijn. Maar wie weet is onze vrees ongegrond. Kom kijken, zou ik willen zeggen. Anneleen kan heel mooi zingen.

Concerto voor Six

De trein had vertraging. Ik miste de repetitie en belandde in het niemandsland, voor aanvang van het concert. Het stuk waarvoor ik was ingehuurd stond als laatste geprogrammeerd. Het weer was slecht. Het concert uitverkocht. Op de gang viel niks te beleven. Ik besloot in de kleedkamer te blijven. Af en toe melde zich een lid van het ad hoc ensemble dat voor het programma van die avond was samengesteld.

Een violiste maakte zich op. Een ander nam nog even iets door. En weer een ander had voor het eerst van haar leven een Hema broek aan en was daar ZO tevreden mee. Ja ECHT.

‘Je kunt er wel reclame voor gaan maken’, suggereerde ik. ‘Nou, ik heb nog wel een heel goede review achtergelaten.’ ECHT? ja Echt.

Daarna zat ik weer alleen.

Het stuk waarvoor ik was ingehuurd duurde 12 min. Die waren na zes uur kleedkamer best snel voorbij. In de trein terug droomde ik over de Hema als sponsor van een muziekfestival met Hema & Variaties als compositieopdracht.

The Favourite

Gaan. Gaan. Gaan. Allemaal naar The Favourite gaan. Kies voor een bioscoop met een groot scherm en een goede geluidsinstallatie want in deze fantastische film klinkt echt prachtige muziek. Op Wikipedia en IMDB komt die muziek er, wat naam en toenaam betreft, nogal bekaaid vanaf. Op de aftiteling zijn componist en compositie heel kunstzinnig, volkomen onleesbaar vormgegeven. Gelukkig kwam ik bij Tunefind terecht. Ik wist niet dat die site bestond maar handig is die wel. ‘Wat is dat ook alweer’ dacht ik, toen ik de bioscoop uitliep. Nu weet ik het weer.