Ik geloof dat ik dit het liefste doe. Ergens naar toe gaan. Zitten. Stukje schrijven. De stukjes komen vanzelf. Ik hoef er niks voor te doen. Dat is met een Bach suite spelen wel anders.
Stel je voor. Dat leest u dit leest en ik daarvan kan leven.
Laatste tocht
Hij werd geboren in Capelle aan de IJssel en stierf in Amsterdam. Daar zaten 92 jaar tussen. Hij was afkomstig uit een familie van scheepsbouwers. Op een gegeven moment hoorde hij over een te koop staande boot die nog door zijn vader bleek te zijn gebouwd. Hij kon niet anders dan die de zijne maken. Sindsdien maakte een min of meer vast gezelschap daarmee elk jaar een tocht, ter ere van zijn verjaardag. Afgelopen augustus was het weer zover. Hij zou 99 geworden zijn. Zelf was hij er niet meer bij, alhoewel sommigen daar anders over dachten. Foto : Kris…
Op Koers
Hoe het ging, vroeg ik.’Nou… niet zo’ , antwoordde ze. Ze zat een beetje vast. Wist het allemaal niet meer zo goed. Hoe het nou verder moest. En met wat precies. ‘Ik ben eigenlijk een beetje koersloos’, vatte ze haar situatie samen. En jij dan? vroeg ze, om er van af te zijn. Ik? Vroeg ik. Ja jij. ‘Ik lig op koers.’ afbeelding: sail.nl
Emmer
Ik ben bang dat ik een trauma heb, zei Linda Polman.Natuurlijk heeft u een trauma, antwoordde de psychiater. Maar u heeft er blijkbaar geen last van. In een marathoninterview vertelt de onderzoeksjournaliste over een massaslachting in Rwanda waar ze getuige van was. ‘Ik raakte in een shock die mij in staat stelde, gedistantieerd van mezelf te handelen’, vertelt ze Hans Jaap Melissen, de interviewer.Van de gruwelijkheden krijgt ze tot haar eigen verbazing, geen last. ‘Ik dacht er niet aan. Lag er niet wakker van. Ik droomde er niet over.’ Toch gaat ze, gealarmeerd door collega’s die gemankeerd uit Joegoslavië terugkwamen,…
BLOG
Als muzikanten al ergens mogen komen praten is het om iets over hun album, komend concert of instrument te vertellen. Van muzikanten wordt meestal niet verwacht dat ze verder nog iets te zeggen hebben.
Die opvatting is niet uit de lucht gegrepen. Wanneer je je dag in dag uit bekwaamt, in noten uit te drukken, verlies je langzaam maar zeker de vaardigheid dat in woorden te doen.
Maar niet enkel musici hebben moeite met praten. Voetballers, wielrenners, de meeste politici en toevallige voorbijgangers beschikken ook niet allemaal over de gave van het woord. Dat neemt niet weg dat er voor hen wel veel tijd en ruimte wordt vrijgemaakt in de media. Waarom dat is, is mij niet altijd duidelijk.
Hoe het ook zij, ik wil ook wel eens wat zeggen. En schrijven. Dus ik heb een blog. Binnenkort verschijnt er ook iets op papier.
ONDERWERPEN
ZOEK
LEES
OP HET BALKON VAN DE KLEINE ZAAL IN HET CONCERTGEBOUW
zat een man die bij elke virtuoze passage van de gitarist op het podium in de lach schoot. Een paar stoelen verderop in dezelfde rij, zat een vrouw die steeds nadrukkelijker naar voren boog om boos naar de lachende man te kijken. Maar hij merkte haar niet op.
Ook de speciaal voor deze gelegenheid gecomponeerde wereldpremière werkte keihard op de man zijn lachspieren. Bij de razendsnelle opening barstte hij in lachen uit. HAHAHA.
Opeens zag hij de boze vrouw. En verontschuldigde zich. SORRY. Maar stoppen met lachen lukte niet meer. Hahaha. ‘Oh sorry’ , ha ha ha ‘pardon’, ja sorry’.
Een paar mensen begonnen mee te lachen. Een. Twee. Maar steeds meer en op een gegeven moment zat het halve balkon te schateren. ‘HA HA HA!!’
De componist had verwacht dat het Nederlandse publiek wel wat gewend was op het gebied van hedendaagse muziek. ‘Dat is ook zo’, zei ik. Maar hij geloofde me niet.
VERZAMELINGEN
SERIES
LUISTER
Bij de mevrouw hieronder staan berichten met of over mooie muziek.
Nieuwsbrief
Luister
Social
Foto’s
Post
Mevrouw Gitaar
Postbus 10137
1001 EC Amsterdam
