Esther Steenbergen

gitariste met iets te brede belangstelling

Werk in uitvoering

Brandenburgse Concerten van Anne Teresa de Kaersmaeker

@rosasdance @brock_orchestra @amandinebeyer Foto: @de_volkskrant @hugoglendinning

Dansen op muziek van Bach wordt op een podium vrijwel altijd iets oubolligs in een rare jurk of een choreografie die zwakker is dan de muziek waarop die wordt uitgevoerd en daarom ergernis opwekt. Daar is bij de Brandenburgse concerten van Rosas, het gezelschap van Anne Teresa de Keersmaeker absoluut geen sprake van.

In een volledig eigen danstaal heeft Anne Teresa de Keersmaeker de Brandenburgse Concerten gevangen in menselijke beweging. Huppelen, rennen, lopen, zwieren, draaien. Het lijkt willekeurig maar dat is het niet. Als je goed kijkt zie je de architectuur van de compositie. Stemmen die zich losmaken en weer opgaan in het geheel, sequensen, versieringen, inzetten en versieringen. Het is allemaal zichtbaar.

Ik zag de voorstelling tijdens het Holland Festival in Carré. Hij duurde 2 uur zonder pauze. Blij als een kind huppelde ik naar huis. Daar vond ik een illegale download. Stap eens in rond 36:50, als het derde Brandenburgs Concert inzet en zet volgende keer als je gaat hardlopen, Bach op je playlist.

De voorstelling is nog te zien in het theater. Ga kijken. Als je niet kunt, hoop dan dat hij wordt hernomen.

https://www.rosas.be/nl/productions/654-the-six-brandenburg-concertos

met Anneleen Bijnen

We studeerden ooit op hetzelfde conservatorium maar verloren elkaar uit het oog. Afgelopen zomer stuurde ze me een bericht dat ze iets met gitaar wilde doen en een maand geleden vroeg ze of ik zin had om – samen met haar – in te vallen. Dus nu hebben we een concert.

Zondag 16 maart – 15:00 uur – Kooger Vermaning
Lagendijk 34, 1541 KC Koog aan de Zaan

Wat ik ervan begrepen heb is dat de organisatie nog al bezocht wordt door ziekte, burn outs en tijdgebrek. Daarom vrezen we dat er weinig publiek zal zijn. Maar wie weet. Is onze vrees ongegrond. Kom kijken, zou ik willen zeggen. Anneleen kan heel mooi zingen.

Concerto voor Six

Het stuk waarvoor ik was ingehuurd stond als laatste geprogrammeerd. Het weer was slecht. Het concert uitverkocht. Op de gang viel niks te beleven. Ik besloot in de kleedkamer te blijven. Af en toe melde zich een lid van het ad hoc ensemble dat voor het programma van die avond was samengesteld.

Een violiste maakte zich op. Een ander nam nog even iets door. En weer een ander had voor het eerst van haar leven een Hema broek aan en was daar ZO tevreden mee. Ja ECHT.

‘Je kunt er wel reclame voor gaan maken’, suggereerde ik. ‘Nou, ik heb nog wel een heel goede review achtergelaten.’ ECHT? ja Echt.

Daarna zat ik weer alleen.

Het stuk waarvoor ik was ingehuurd duurde 12 min. Die waren na zes uur kleedkamer best snel voorbij. In de trein terug fantaseerde ik over de mogelijkheden van de Hema als sponsor van een muziekfestival met Hema & Variaties als compositieopdracht.

Dat was dat

muzikale kring

Harm Ede Botje, voorzitter van de Kring, sprak over de Groene -, de Kunst,- en de Literaire Kring:  maandagavonden met aandacht voor duurzaamheid, beeldende kunst en literatuur.

Hij had ook graag een Muzikale Kring gehad maar, zei hij, ‘dat (b)lijkt onmogelijk.’
Ik kon me dat niet voorstellen en zei ‘laat mij het maar proberen.’

populair avondje

Een jaar en zeven muzikale kringen later hebben een zanger, een bassist, een dirigent, een cellist, een zakelijk leider, een impresario en een pianiste over hun vak,  de liefde voor hun instrument en hun muzikale dromen verteld, en is de Muzikale Kring , om in de woorden van Harm Ede Botje te blijven, een heel populair avondje geworden.

missie volbracht

Maar het organiseren van zo’n avondje heeft nogal wat voeten in de aarde en het leven is te kort en te mooi om niet je eigen – al dan niet muzikale – dromen na te jagen. Daarom, dank aan de gasten, dank aan de redactie Dominique en Corine en dank aan Clairy Polak. De missie is volbracht en het is tijd om het stokje over te dragen. Aan wie precies, is nog niet helemaal duidelijk. Maar Clairy blijft bij de Muzikale Kring betrokken en dat is maar goed ook, want waarschijnlijk is het grootste deel van de populariteit, aan haar te danken.

Ik ga weer verder met waar ik gebleven was.

blijf op de hoogte

Carlos Moscardini. Alsnog.

Afgelopen zaterdag voor een bijna uitverkochte zaal stond in onze serie  iets niet op het programma, wat wel was aangekondigd. Ik vermoedde dat dat geen probleem zou opleveren maar de eerste de beste die ik sprak begon over Moscardini.

Roberto Aussel, de solist van de avond wilde liever niet iets hoeven zeggen voorafgaand aan zijn concert, dus deed ik het maar. “Geen Moscardini dus. Maar wel heel veel ander moois.”

Na afloop van het concert vroeg iemand wat of ik toch gezegd had. Ze had er niets van verstaan. Moscardini? Dat er tijdens het concert geen muziek van Moscardini had geklonken, was haar niet opgevallen.

Voor de mensen die hem toch gemist hebben, of zijn muziek hadden willen leren kennen: Hieronder een cd van Moscardini. Een oudje. Door de meester zelf gespeeld.