Ingehuurd

Ik kreeg bericht van een pretty desperate tenor die door zijn gitarist in de steek was gelaten en nu ernstig om een vervanger verlegen zat. Of ik alsjeblieft zo vriendelijk wilde zijn. Ik kon eigenlijk niet maar streek mijn hand over mijn hart. De tenor bleek prachtig te kunnen zingen en ontzettend aardig te zijn bovendien. Het repertoire stond al vast en bevatte o.a. Fauré waarvan ik de muziek moest bewerken. Een van de stukken was Au bord de l’eau waarvan hieronder een prachtige uitvoering van Gérard Souzay. Het toeval wilde dat het kerkje waarin we speelden ook Au bord de l’eau lag.

Of ik een concert kon overnemen.
Of ik een stukje wilde schrijven.
Of ik de jonge danseres nog wilde helpen met haar boekenlijst.

Zo was ik de eerste week van het nieuwe jaar flink onder de pannen.
Gelukkig had ik geen goede voornemens gemaakt.

Celliste Julia Tom. Foto: Mladen Pikulic. Bron: Instagram/rcoamsterdam

Julia Tom, celliste van het Concertgebouworkest is winnares van de Prix de Salon. Dat is een prijs voor leden van het orkest met een bijzonder muzikaal idee, beschikbaar gesteld door De Salon, een kring van bedrijven uit Amsterdam en omstreken, rondom het orkest.

Julia Tom kreeg de prijs voor haar idee Folksongs translated, over de relatie tussen volks- en kunstmuziek. Nu kan ze een cd gaan maken met volksmuziek uit verschillende werelddelen, waaronder de Siete Canciones Españolas van Manuel de Falla.

Afgelopen dinsdag kreeg ze de prijs overhandigd. Dat ging gepaard met een kort concert dat plaatsvond in het gloednieuwe gebouw van een van de sponsoren van het Orkest, advocatenkantoor Nauta Duthil.

In de ruimte die als concertzaal fungeerde was geen piano aanwezig.

Zo kom je als gitariste op de Zuidas terecht. Dat was geen straf. Julia speelt prachtig.

De Roode Bioscoop vroeg Geert Chatrou te komen fluiten. Geert vroeg mij of ik hem wilde begeleiden. Als verassing vroeg ik Conchita mee.