Ingehuurd

met Anneleen Bijnen

We studeerden ooit op hetzelfde conservatorium maar verloren elkaar uit het oog. Afgelopen zomer stuurde ze me een bericht dat ze iets met gitaar wilde doen en een maand geleden vroeg ze of ik zin had om – samen met haar – in te vallen. Dus nu hebben we een concert.

Wat ik ervan begrepen heb is dat de organisatie nog al bezocht wordt door ziekte, burn outs en tijdgebrek. Daarom vrezen we dat er weinig publiek zal zijn. Maar wie weet is onze vrees ongegrond. Kom kijken, zou ik willen zeggen. Anneleen kan heel mooi zingen.

Concerto voor Six

De trein had vertraging. Ik miste de repetitie en belandde in het niemandsland, voor aanvang van het concert. Het stuk waarvoor ik was ingehuurd stond als laatste geprogrammeerd. Het weer was slecht. Het concert uitverkocht. Op de gang viel niks te beleven. Ik besloot in de kleedkamer te blijven. Af en toe melde zich een lid van het ad hoc ensemble dat voor het programma van die avond was samengesteld.

Een violiste maakte zich op. Een ander nam nog even iets door. En weer een ander had voor het eerst van haar leven een Hema broek aan en was daar ZO tevreden mee. Ja ECHT.

‘Je kunt er wel reclame voor gaan maken’, suggereerde ik. ‘Nou, ik heb nog wel een heel goede review achtergelaten.’ ECHT? ja Echt.

Daarna zat ik weer alleen.

Het stuk waarvoor ik was ingehuurd duurde 12 min. Die waren na zes uur kleedkamer best snel voorbij. In de trein terug droomde ik over de Hema als sponsor van een muziekfestival met Hema & Variaties als compositieopdracht.

Au bord de l’eau

Ik kreeg bericht van een pretty desperate tenor die door zijn gitarist in de steek was gelaten en nu ernstig om een vervanger verlegen zat. Of ik alsjeblieft zo vriendelijk wilde zijn. Ik kon eigenlijk niet maar streek mijn hand over mijn hart. De tenor bleek prachtig te kunnen zingen en ontzettend aardig te zijn bovendien. Het repertoire stond al vast en bevatte o.a. Fauré waarvan ik de muziek moest bewerken. Een van de stukken was Au bord de l’eau waarvan hieronder een prachtige uitvoering van Gérard Souzay. Het toeval wilde dat het kerkje waarin we speelden ook Au bord de l’eau lag.

Gelukkig geen goede voornemens gemaakt

Of ik een concert kon overnemen.
Of ik een stukje wilde schrijven.
Of ik de jonge danseres nog wilde helpen met haar boekenlijst.

Zo was ik de eerste week van het nieuwe jaar flink onder de pannen.
Gelukkig had ik geen goede voornemens gemaakt.

met celliste Julia Tom

Celliste Julia Tom. Foto: Mladen Pikulic. Bron: Instagram/rcoamsterdam

Julia Tom, celliste van het Concertgebouworkest is winnares van de Prix de Salon. Dat is een prijs voor leden van het orkest met een bijzonder muzikaal idee, beschikbaar gesteld door De Salon, een kring van bedrijven uit Amsterdam en omstreken, rondom het orkest.

Julia Tom kreeg de prijs voor haar idee Folksongs translated, over de relatie tussen volks- en kunstmuziek. Nu kan ze een cd gaan maken met volksmuziek uit verschillende werelddelen, waaronder de Siete Canciones Españolas van Manuel de Falla.

Afgelopen dinsdag kreeg ze de prijs overhandigd. Dat ging gepaard met een kort concert dat plaatsvond in het gloednieuwe gebouw van een van de sponsoren van het Orkest, advocatenkantoor Nauta Duthil.

In de ruimte die als concertzaal fungeerde was geen piano aanwezig.

Zo kom je als gitariste op de Zuidas terecht. Dat was geen straf. Julia speelt prachtig.

in de Roode Bioscoop met Geert en Conchita

De Roode Bioscoop vroeg Geert Chatrou te komen fluiten. Geert vroeg mij of ik hem wilde begeleiden. Als verassing vroeg ik Conchita mee.

Porgy Franssen, Broers en de Parade

“Het gaat om muziek bij de voorstelling, muziek bij de dans van Conchita en muziek bij het Parade maken. Je weet wel, vóór de voorstelling, om publiek binnen te lokken.”

Wil jij het doen?” vroeg Porgy nog niet eens zo heel erg lang geleden.

conchita boon op de parade — Conchita Boon op de Parade

Ons rekwisiet bracht veel oh’s en ah’s teweeg.

Broers - Parade — De Baby van Rob’s Propshop

Ay Amor, Romancero Gitano met het Galakoor

Romancero Gitano is een stuk voor koor en gitaar, geschreven door de Italiaanse componist Mario Castelnuovo-Tedesco (1895-1968). Voor de tekst maakte hij gebruik van gedichten uit Poema del Cante Jondo van Federico Garcia Lorca (1898-1936).

Castelnuovo Tedesco was optimistisch gestemd, in ieder geval over de mogelijkheden van wat je met twee handen op één gitaar kunt doen. Zijn muziek is altijd lastig te spelen. Maar Romancero Gitano is een prachtig stuk, dus vooruit dan maar.

Galakoor

Yt Nicolai, dirigent van het Galakoor, een LBGT etcetera koor, (haar woorden) zat nogal omhoog. Ze mailde, belde en nu zit ik Romancero Gitano te studeren.

Het concert is a.s. zaterdag in de Oranjekerk. Behalve Romancero Gitano staat voor mij ook Concierto Juglar op het programma, een Catalaans stuk van Bernardo Juliá.

Hieronder een opname van Romancero Gitano door ondergetekende samen met het Groot omroepkoor in de grote zaal van het Concertgebouw.

Tan Dun, Chinese componist in Rotterdam

Tan Dun, pinyin, Tán Dùn, 譚盾, 谭盾 werd wereldberoemd met zijn muziek voor Crouching Tiger, Hidden Dragon. Maar hij schreef natuurlijk nog veel meer. Circles bijvoorbeeld, een muziekritueel met de dirigent als hogepriester. Concerto for Six, een ode aan de levendigheid van het dorpsleven uit zijn jeugd en Concerto for pizzicato piano and ten instruments, eerbetoon aan zijn mentor en zielsverwant John Cage.

Alle drie op 10 maart te beluisteren bij het Doelen Ensemble dat voor deze gelegenheid is uitgebreid met een gitarist.

Binnenkort meer over het stuk. Nu eerst maar eens luisteren naar deze prachtige uitvoering van het Nieuw Ensemble.

Blijf op de hoogte

kim young hee

Vriend Paul kreeg een aria van haar cadeau en zij vroeg of ik haar wilde begeleiden. Bij de repetitie kreeg ik een brok in mijn keel. Oh,oh, oh, wat kan ze mooi zingen.