Esther Steenbergen

GMBB speelt | schrijft | leest

SCHRIJFT

Met metronoom

Ik schreef een gedicht

Tegen de angst en paniek
bij het spelen voor publiek
heb ik maar één remedie kunnen bedenken.

Eén uur per dag,
twee uur per dag,
drie tegen twee, tak, vier uur per dag,
studeer ik muziek,
waarmee ik de hemel bestorm,
mijn ziel blootleg en mijn karakter vervorm.

Met techniek voor links
en techniek voor rechts,
in een vijfachtste maat of een zesachtste slechts.

Ook als de zon plots verschijnt
of een vogel mooi fluit,
mijn rug opspeelt
of een kind buiten lacht,
studeer ik per dag,
alle zeven per week,
altijd wel
een uur of acht

1/4 ≈ 112
Het is een 2/4 maat
Er zit een opmaat in

de moeder van de bruidegom

De moeder van de bruid sprak vol vertedering over ‘haar meissie’. Daarna was de vader van de bruidegom aan de beurt. ‘Ik zal het kort houden’ zei hij en stak van wal. Hij begon met de geboorte. Daarna behandelde hij de kleuterschool en na een half uur wisten we dat de bruidegom op de lagere school een klas had overgeslagen.

Met één hand in de broekzak en de ander losjes wapperend in de lucht, zette hij kort uiteen hoe de bruidegom als jongen was geweest. Welke positie hij in het schoolvoetbalteam had gehad (links back) en hoe de relatie met zijn tweelingbroer was (gezond competitief).

De moeder van de bruidegom zat op de eerste rij en schudde zachtjes haar hoofd. Daarbij mompelde ze wat en slaakte ze een diepe zucht. Bij het woord cijferlijst wilde ze opstaan, wat haar schoonzus, die achter haar zat voorkwam, door haar met beide handen op haar schouders naar beneden te duwen. De gasten zochten halsreikend waar of het gerommel vandaan kwam, maar aan de spreker, die in de verte starend zijn geheugen aftastte, ging het voorbij.

Toen ze haar linkerarm de lucht in stak en met haar rechterwijsvinger op de wijzerplaat van haar horloge begon te tikken had ze wel de aandacht van de ambtenaar van de burgerlijke stand te pakken. Deze stond naast de vader van de bruidegom, klaar om met het officiële gedeelte te beginnen.

De vader vroeg zich hardop af wat er nog meer over zijn zoon te vertellen viel? Oh ja, er was ook wel eens een ander meisje geweest. ‘En nou hou je op’ schreeuwde zijn vrouw die zich inmiddels van haar schoonzus had bevrijd en zich richting het altaar bewoog.