Esther Steenbergen - Pagina 5 van 25 - gitariste met iets te brede belangstelling

Joseph Roth

Nooit was ik zo onder de indruk van een schrijver als van Joseph Roth. Hij schrijft zonder inleiding over het verloren gaan van zijn geliefde wereld waarvan hij wist: die komt nooit weerom. Hij groeide op in het Oostenrijks-Hongaarse Rijk.

Zijn beschrijving van het uiteenvallen daarvan doet denken aan ons eigen Europa, dat te groot is geworden en onbestuurbaar lijkt en verstrikt is geraakt in haar eigen regels en wetten en verguisd wordt, zelfs door politici die van haar houden, maar die enkel om stemmen te winnen, meehuilen met de wolven in het bos en nu het tij niet meer lijken te kunnen keren.

Joseph Roth’s boeken verschenen in Nederland bij Atlas Contact en bij Bas Lubberhuizen. Zijn Gesammelte Werken worden door Scheltema voor €11,95 bij u thuis bezorgd.

Ik ben niet de enige die door Joseph Roth is gegrepen. Er is een internationaal Joseph Rothgenootschap en ook een Vlaams-Nederlands Joseph Roth Genootschap .

“de sceptische lichtzinnigheid, de melancholieke waanwijsheid, de zondige nonchalance, de hoogmoedige verlorenheid, allemaal tekenen van de ondergang die wij toen nog niet zagen komen. Boven de glazen waar we overmoedig uit dronken, kruiste de onzichtbare dood reeds zijn knokige handen. “

Uit Kapucijner Crypte, vertaling Wilfred Oranje

Paasbrunch

‘Stil eens’ zei Jasper en veranderde ons van door-de-muziek-heen-pratende-witte-wijn-drinkers in aandachtige luisteraars, wachtend op wat komen zou. Het ging over timing. En over, hoe kan het ook anders, Billy Holiday.

Jasper zei als je de achtergrond wegfiltert en alleen haar gezang laat horen, kan niemand kan zeggen waar de tel zit, terwijl met de achtergrond erbij, iedereen vindt dat ze helemaal perfect in de maat zingt.

Nadat we vol aandacht naar Billy hadden geluisterd, wilden we allemaal iets moois laten horen. Zo kwamen we één voor één uit de kast met ons favoriete muziekfragment terwijl we op rood overstapten omdat Otto buikspek uitserveerde.

Er werd in vlagen, in volle concentratie naar ieders muziek geluisterd. Naar Wagner, naar Alabama Shakes. Naar het middendeel van het Italiaans Concert en naar Tavares, waarmee het dansen begon.

Ook Andre Hazes kwam voorbij en natuurlijk Stevie Wonder. Hij werd luid juichend ontvangen door dezelfde man die zojuist nog in tranen naar zijn favoriete muziekfragment had zitten luisteren: de begrafenismars uit “de Siegfried” van Wagner.

Nadat we de laatste gast hadden uitgezwaaid draaide ik de ultieme paasmuziek.

Playlist Paasbrunch op Spotify

Paint as you like – Michael Moore

Iemand had een huisje gehuurd met een rieten dak en houten wanden.
En een zwembad. In dat huisje.
Of we zin hadden om langs te komen?
Nou dat hadden we wel.
We gingen wandelen, drinken, eten en nog meer drinken en op een gegeven moment wilde iedereen naar bed.

Het zwembad lag naast ons kamertje.
De pomp om het water op temperatuur te houden ook.
De wind stak op en glipte tussen de houten planken van het huisje, zo ons slaapkamertje in.
Het dak kraakte en degene die naast mij lag begon te snurken.

De zwembadpomp sloeg aan. De zwembadpomp sloeg af.
De wind beukte tegen de wanden. En degene die naast mij lag, zette er een tandje bij.

Toen me eindelijk duidelijk werd dat ik never nooit in slaap zou vallen,
in dat net te kleine bedje, in dat hele kleine kamertje,
met al die wind en dat veel te veel lawaai, dacht ik,

“ik kan beter wakker liggen van Paint as you like
dan van al dat gekraak, die zwembadpomp en dat helse gesnurk”.

Lang leve Michael Moore.

Michael Moore Fragile Ramboy Recordings — ramboy recordings

Gelukkig geen goede voornemens gemaakt

Of ik een concert kon overnemen.
Of ik een stukje wilde schrijven.
Of ik de jonge danseres nog wilde helpen met haar boekenlijst.

Zo was ik de eerste week van het nieuwe jaar flink onder de pannen.
Gelukkig had ik geen goede voornemens gemaakt.

met celliste Julia Tom

Celliste Julia Tom. Foto: Mladen Pikulic. Bron: Instagram/rcoamsterdam

Julia Tom, celliste van het Concertgebouworkest is winnares van de Prix de Salon. Dat is een prijs voor leden van het orkest met een bijzonder muzikaal idee, beschikbaar gesteld door De Salon, een kring van bedrijven uit Amsterdam en omstreken, rondom het orkest.

Julia Tom kreeg de prijs voor haar idee Folksongs translated, over de relatie tussen volks- en kunstmuziek. Nu kan ze een cd gaan maken met volksmuziek uit verschillende werelddelen, waaronder de Siete Canciones Españolas van Manuel de Falla.

Afgelopen dinsdag kreeg ze de prijs overhandigd. Dat ging gepaard met een kort concert dat plaatsvond in het gloednieuwe gebouw van een van de sponsoren van het Orkest, advocatenkantoor Nauta Duthil.

In de ruimte die als concertzaal fungeerde was geen piano aanwezig.

Zo kom je als gitariste op de Zuidas terecht. Dat was geen straf. Julia speelt prachtig.

in Carré bij 50 jaar Harlekijn

In 50 jaar Harlekijn was er wel het een en ander geproduceerd.

Daarvan kwam in de jubileumvoorstelling in Carre heel veel voorbij. Het publiek kon er maar geen genoeg van krijgen en bleef om toegiften vragen.

Uiteindelijk sloot hij samen met Edith af en zong hij net als vroeger, Suzanne, in de prachtige vertaling van Rob Chrispijn.

I.M. Roland Dyens

“Bravissimo, Esther. What a good taste you have ! Love these arrangements of my Libra for trio. By the way, did you know that I first wrote (and performed) it for (and with) the same formation except double bass instead of electric bass in 1982 ? So it’s not much surprising to me to hear your beautiful version since it was definitely made for this very trio of instruments. Interesting isn’t it ? Sure the public adores your version, right? I wish you all the very best on your path. Not so often that I get moved by arrangements made on my music..”

Roland Dyens was echt een ontzettend aardige man. Een fantastische, originele componist, gitarist, arrangeur. Hij speelde twee keer in een uitverkocht huis in onze serie. Als donderslag bij heldere hemel kwam gisteren het bericht van zijn overlijden. Veel en veel te jong.

Kaarslichtconcert in Oostzaan

Terwijl de kaarsen werden aangestoken …

kaarslichtconcerten-oostzaan-olga-franssen-otto-vowinkel

… inspecteerde Otto de kop van Olga’s kwintbasgitaar

en verkenden wij de akoestiek van de kerk.

Schubert op Gitaar
Programmatoelichting

in de Roode Bioscoop met Geert en Conchita

De Roode Bioscoop vroeg Geert Chatrou te komen fluiten. Geert vroeg mij of ik hem wilde begeleiden. Als verassing vroeg ik Conchita mee.

Schubertiade

Laat ik eens een lezing organiseren dacht ik. Gecombineerd met een live uitvoering van onze schöne Mülllerin. ‘Leuk’ zei Olga, die tegenwoordig nogal succesvol is met het geven van lezingen. Ze stuurde een bericht naar een aantal mensen in haar bestand. Die lieten vervolgens allemaal weten dat ze wilden komen. Dus toen zaten we vol.

Olga vertelde over Schubert’s muziek, zijn meesterwerken en zijn ongeëvenaarde hoge productie. Ik serveerde rode en witte wijn en Maarten zong als vanouds onze eigen die schöne Müllerin. Het was knalgezellig. Het publiek was enthousiast. Twee echtparen riepen ‘dit willen wij thuis ook’. We gaan nog meer Schubertiades organiseren. Wie daar bij wil zijn kan dat: hier laten weten.

Schubert op Gitaar
Programmatoelichting