gitariste met brede belangstelling
In zijn biografie las ik dat het per se een glazen trap moest zijn. Hiervoor werd een speciaal, peperduur glas ontwikkeld waar patent op werd verkregen, waar veel geld mee wordt verdiend. De trap van glas. In elke Apple Brand Store is er een. Ook in Shanghai, maar hier hebben ze er een kleedje overheen gelegd. Als GMBB denk ik, als hij nog had geleefd, was het vast niet gebeurd.
Als aspirant zen streef ik naar het loslaten van materiële zaken maar toch kan ik het maar nauwelijks over mijn hart verkrijgen om een boek uit te lenen. Enkel boeken waarvan ik weet dat ik ze nooit meer zal lezen, verlaten mijn huis in andermans schoudertas. Wat te doen als een goede vriend vraagt of hij HET boek mag lenen.
Ik heb Ada twee keer helemaal en in losse fragmenten talloos vaak gelezen. Ik raak er niet op uitgekeken en zal het nooit begrijpen. De grote schrijver hield er niet van maar Ada doet mij denken aan muziek en wel die van een andere grote meester, Johann Sebastian Bach genaamd. Je hoort het en je vindt het mooi. Je weet er wat van en denkt wat zit dat knap in elkaar. Je leert er over en denkt hoe is het mogelijk. Je leest er een artikel over en denkt ook dat nog. En bij alle kennis die je vergaart, blijft het enige criterium voor ja of nee van kracht: de rilling over de ruggengraat.
Om niet als een gevoelloos, bezitterig en wantrouwend zeikwijf uit de hoek te komen zei ik, ik koop het voor je, want godzijdank hebben we een verjaardagskalender en wist ik dat hij bijna jarig was. Maar Ada bleek alleen verkrijgbaar in deel één van de Amerikaanse Romans. Zo geef je gelijk drie boeken cadeau en behalve dat het een prijzige aangelegenheid is, is het ook niet hetzelfde, Ada zelf, of een verzameling.
Antiquarisch dus. Zoals zo vaak bood boekwinkeltjes uitkomst. Gisteravond ging ze over in andere handen.
Behalve ik en talloos veel miljoenen, vindt ook Brain Boyd Ada een mooi boek. Boyd is de biograaf van de grote schrijver. Van hem verscheen Stalking Nabokov , een verzameling lezingen en artikelen die Boyd heeft gehouden en geschreven over zijn onderwerp. In de inleiding zegt hij dat je leven wijden aan andermans leven een verarming lijkt maar een verrijking is. Ik geloof hem.
Ik heb een tip: Lees eerst het boek en ga dan naar Ada Online, deze week met stip binnengekomen in de categorie fantastische websites. Op Ada Online voorziet Brain Boyd, Ada van annotaties. Hij is op pagina 211 en kan nog jaren vooruit.
Ada, family tree, afbeelding afkomstig uit Ada Online
Boven is het stil is verfilmd. De schrijver is er niet ontevreden over zo lees ik op zijn blog waar ik op terecht kwam nadat ik het boek (fantastisch!) uit had. Het blog van de schrijver heeft een beetje een lullige naam en de foto zit het doorlezen regelmatig in de weg maar het wordt consequent bijgehouden en bij vlagen staan er prachtige stukjes op. Ik had het er al eerder over en ik ga er nog wel even over door want er zijn niet veel bloggende schrijvers. Als ze al bloggen maken ze de stukjes te lang, te actueel of schrijven ze enkel en alleen Kijk mij eens, weer een nieuw boek. Dat is jammer want een berichtje op zijn tijd van iemand die schrijven kan is erg prettig.
afbeelding afkomstig van tzum
De dood, die geen uitzonderingen kent en iedere ontduiker uiteindelijk opspoort, wordt door ons graag beschouwd als een toevallige kennis. We kunnen aan hem denken en kunnen ook niet aan hem denken. Af en toe zwaaien we naar hem op de stoep aan de andere kant van de straat, in de hoop dat hij niet oversteekt. Meestal steekt hij ook niet over. Of probeert hij het en draait zich halverwege om. Tot die ene keer. Uit Demonen
I.M Gerrit Komrij (1944-2012)
Ik had een afspraak in de Bosbaan aan de Bosbaan.
Op het menu stond twee kroketten met brood.
Dat leek mij een beetje veel van het goede.
Toen de bestelling kwam moest ik mijn mening bijstellen.
In memoriam Cor Vaandrager.
Het begint met een kras op de gevel en gaat van kwaad tot erger. Als Christie Malry de beginselen van het dubbel boekhouden ontdekt gaat hij een grootboek bijhouden waarin hij zijn persoonlijke rekening met de maatschappij vereffent. Aan de debetkant noteert hij het onrecht dat hem is aangedaan – een onheuse bejegening van zijn directeur is de eerste van een lange lijst – aan de creditkant de schade die hij toebrengt met vergeldingsmaatregelen. Die zijn niet mis. Aan het opmaken van zijn tegoed komt hij dan ook niet toe. Zou het kunnen dat er steeds meer mensen met een dubbele boekhouding rondlopen?
Ik heb het over De dubbele boekhouding van Christie Malry, een boek van B.S. Johnson.
