Esther Steenbergen

gitariste met iets te brede belangstelling

dagelijks bestaan

gems

chamois

Guy kwam thuis met een kwart gems. Dat is nog eens iets anders dan een pakje boterhammenworst. Eén kwart is goed voor een keuken vol vlees. We moeten zo langzamerhand op huis aan maar we mogen niet weg voor we de gems hebben geproefd. Het beest moet minstens twee dagen in de marinade voordat er ook maar iets mee kan gebeuren. Het onweer barst los. De regen houdt aan. De wifi houdt er mee op. Maar we kunnen niet weg. Het beest bepaalt wanneer we vertrekken. ‘Niet jullie, niet Guy, maar het beest’, zegt Francine.

op de brug

Als we gas geven lijkt het wel alsof er een vliegtuig opstijgt. De buurman heeft er verstand van dus of hij er even naar wil kijken. Dat wil hij wel. Hij doet aan Hans van Manen denken. De manier waarop hij beweegt, hoe hij zijn sigaret vasthoudt en zelfs hoe hij naar de onderkant van onze auto kijkt. Het blijkt een breuk in een of andere buis te zijn. De buurman last de breuk en wil er niets voor hebben. Thuis hangt hij toch alleen maar voor de televisie, zegt hij. Dan repareert hij net zo lief onze auto.

auto op de brug

Malaga

tijdmachine

Als een in memoriam voor Alex zijn we op bezoek bij Birgitta, zijn weduwe die de zomer doorbrengt in het appartement waar hij woonde voordat hij ziek werd. De grote flat die uitkijkt  over de Middellandse zee is eind jaren zestig door zijn ouders gekocht om er te overwinteren. Alex is er in de zeventiger jaren ingetrokken zonder iets aan de inrichting te veranderen. Ook Birgitta heeft het zo gelaten. Het appartement binnengaan is alsof je in een tijdmachine stapt.

koud water

compro coches

Omdat we zowel in Barcelona als in Malaga moeten zijn en op de terugweg nog even bij Francine op bezoek willen, besluiten we met de auto te gaan. Dat daar geen airco in zit blijkt bij 35 graden een groter gemis dan aanvankelijk gedacht. Dus wordt er van Barcelona naar Malaga gevlogen. Als we in Malaga zijn stuurt vriend Luis onderstaande foto van onze, in Barcelona geparkeerde auto.

compro coches

jazzmuts

jazz muts

We gingen naar Michael kijken en de kleine vriend ging mee. Zijn moeder had hem een muts op gezet want een jongen die naar jazz luistert, moet een muts op.

Hij vond het eerste nummer op ruziënde eekhoorntjes lijken. Kneep giechelend zijn neus dicht toen de trombonist zijn demper pakte en trok zijn muts over zijn hoofd toen het volume hem pijn aan zijn oren deed. Op een gegeven moment had hij er genoeg van.

Hij mocht in het trappenhuis spelen waarna we hem een tijdje kwijt waren. Toen we ons begonnen af te vragen waar of hij gebleven was sprong hij uit het niets het podium op en gaf hij de bassist een hand. Daarna nam hij samen met de muzikanten het applaus in ontvangst en verdween met hen de kleedkamer in. Op weg naar huis floot hij ruziënde eekhoorntjes.