Wout

Laatste tocht

Hij werd geboren in een geslacht van scheepsbouwers in Capelle aan de IJssel en stierf als boekhandelaar, in Amsterdam. Daar zaten tweeënnegentig jaar tussen. Daarin was een boot te koop geweest die nog door zijn vader bleek te zijn gebouwd. Hij kocht hem en maakte er sindsdien, met een min of meer vast gezelschap, elk jaar een tocht mee ter ere van zijn verjaardag. Afgelopen augustus zou hij negenennegentig geworden zijn. Om dat te herdenken was er wederom een boottocht georganiseerd.

Daar was hij niet bij.

Al dachten sommigen daar anders over.

Foto : Kris Spinhoven
Meer Wout : Slaapliedje | Leeftijd

Slaapliedje

Het feit dat hij, energiek en vol verwondering, gewoon maar door bleef leven, terwijl hij al jaren vond dat het op zijn leeftijd eigenlijk afgelopen moest zijn, intrigeerde hem mateloos.

Toch begon hij zich steeds vaker af te vragen waarom hij zich nog druk zou maken over aardse zaken. Hij was moe.

Toen de jonge Wout mij vroeg of ik op de begrafenis van zijn oude vader iets wilde spelen dacht ik aan dit slaapliedje.

leeftijd

Ik ken hem al meer dan twintig jaar en zolang ik hem ken zegt hij dat het binnenkort wel afgelopen met hem zal zijn. Maar een maand geleden vierden we zijn 91ste verjaardag met een boottocht en stapte hij nog overboord om even een stukje te gaan zwemmen. Nu zit hij aan onze keukentafel en zegt ‘wie weet blijf ik er zometeen wel in. Dan zitten jullie met me opgescheept. Je kunt op deze leeftijd eigenlijk niet meer met goed fatsoen bij de mensen op bezoek gaan’.

Johanna Quaas

Ik ben in de ban van oude mensen. Dat komt door Wout. Hij is gisteren negentig geworden en vierde dat bij ons aan tafel. Toen iemand het woord prestatie in de mond nam werd hij kwaad en stampvoette ik ben gewoon nog niet doodgegaan. Het komt ook door mijn achillespees. Die doet inmiddels zo’n pijn dat ik geen stap meer zetten kan. Johanna Quaas is bijna twee keer zou oud als ik maar zij lijkt nergens last van te hebben.